انتقال فرکانسی در سمعک

انتقال فرکانسی در سمعک

بدون سلول های انتقال دهنده در این نواحی حلزون،هرگونه تلاشی برای بدست آوردن بهره نمی تواند که موفقیت آمیز باشد.اگرچه تشخیص دقیق نواحی مرده هنوز از نظر بالینی مورد مناقشه است، حداقل ابزاری برای کمک به ادیولوژیست ها ارائه می شود برای آنکه تشخیص دهند،زمانی که تقویت مناسب می باشد.مورو و همکاران(2000:2004) یک آزمون آستانه معادل نویز(TEN) که برای استخراج نمودن آستانه های ماسک شده در رابطه با محدوده وسیع فرکانسی طراحی شده است، را گسترش دادند.با شکلدهی نویز ماسکر،آستانه برای شنوندگان دارای و افت شنوایی بدون نواحی مرده،با استفاده از یک بلندی مشخص،تغییر خواهد داد به طوری که در افراد دارای نواحی مرده،تغییر در آستانه ها،بطور مشخصی بالاتر می باشد.اگرچه این آزمون محدودیت هایی دارد، اما به شنوایی شناس کمک می کند تا شدت افت فرد کاندید کاشت حلزون را مشخص نماید.

 

بعلاوه به دلیل آنکه صداهای تقویت شده،برای این افراد غیر قابل شنیدن باقی خواهد ماند،در چندین وضعیت ضروری است تا انرژی فرکانس های بالا به داخل محدوده فرکانسی پایین منتقل شود.بطور اولیه،انتقال فرکانسی یا تغییر مکان،برنامه ای است که در جایی که انرژی فرکانس های بالاتر ، با استفاده از یک  ادامه مطلب میکسر کمتر شده است.اخیرا تراکم فرکانسی سمعک ها در دسترس می باشد،در جایی که هردوی فرکانس و پهنای باند بوسیه ی یک فاکتور از پیش تعیین شده تغییر می کند.این بدان معناست که سیگنال های واردشده،آنالیز شده است و براساس مشخصات زمانی وفرکانسی تعیین می کند که صدادار باشد و یا بی صدا.اگربی صدا باشد هم خوان های فرکانس بالا صدای ورودی را مشهود می نماید،فرکانس برای میزان از پیش تعین شده،متراکم می گردد(جایی از 1/5 تا5 دسی بل در گام های0.25).

این عمل بسیار سریع اتفاق می افتد(در حدود2تا4ms).زمانی که بطور خاص صدای بعدی بیاید،یک واکه در ترتیب سیلابی طبیعی،سمعک آن را به عنوان الگوی تقویتی نرمال تفسیر می کند.آواهای صدادار(فرکانس های پایین تر) عبور می کنند و پردازش می شوند،همانطور که در طی برنامه های نخستین مشخص می گردد.زمانی که حروف بی صدای واقعی کشف شد،مدار تراکم فرکانسی دوباره فعال می شود.

سمعک های چندکاناله:

پاسخ فرکانسی سیگنال ورودی پردازش شده،می تواند در باندها و کانال ها تقسیم بندی شود.در حالی که تعریف استانداردی برای این اصطلاحات وجود ندارد،بطور معمول پذیرفته شده که نواحی را نشان می دهند که فقط بهره می تواند تنظیم شود و کانال ها نواحی فرکانسی هستند که تراکم،بسط،مدار کاهش دهنده نویز،دایرکشنالیتی و دیر مدارهای پردازشی سیگنال،می تواند که بطور مستقل برنامه ریزی شود(بوسیله ی مدارات مستقل) و یا برنامه ریزی می شود تا واریانس های اختصاصی فرکانسی داشته باشد.بدام معناست که شما می توانید چندین باند در داخل یک کانال داشته باشید،اما نمی توانید چند کانال درداخل یک باند داشته باشید.هدف کانال های چندگانه آن است که در بسیاری از موارد،کابر سمعک نیازمند درجه های مختلف پردازش سیگنال در نواحی مختلف فرکانسی  داشته باشد.مثلا به دلیل اینکه گفتار آرام ،معمولا در فرکانس های پایین شدت بیشتری دارد،معمولا متمایل به استفاده از یک بسط نقطه زانویی بالاتر(و پیوستگی تراکم نقطه زانویی بالاتر)در فرکانس های پایین نسبت به فرکانس های بالاست. یا بدلیل اینکه در بیماران با افزایش میزان افت شنوایی فرکانس های بالا،یک محدوده پویایی باریک تر در آن ناحیه خواهند داشت،ممکن است که مایل به استفاده از یک نسبت بالاتر WDRC برای این ناحیه فرکانسی خواهند بود.هر کدام از این اثرات می تواند با کانال های مجزای پردازشی صورت گیرد.

دانستنی هایی درباره ی انواع سمعکسمعک,سمعک اتیکن,سمعک اینترتون,سمعک استارکی,سمعک فوناک,سمعک زیمنس,سمعک ویدکس,سمعک یونیترون,انواع سمعک,انواع سمعک ها,خرید سمعک,قیمت سمعک,سمعک هوشمند,...